Boxer köpeği, "en güzel çirkin köpek" lakabıyla da bilinen, iyi huylu ve sadık bir köpek cinsidir. Kin tutmayan doğası, çocuklarla iyi anlaşması ve kolay eğitilebilir olmasıyla dikkat çeker. Boxer köpekler uzun ömürlü bir tür değildir. Genellikle 10 yıl dahi yaşamazlar, ancak 11-14 yıl arasında yaşayan bireyler de bulunmaktadır. Romatizmaya eğilimli olduklarından, yağmurlu havalarda yürüyüşe çıkmaları problem yaratabilir. Dişlerinin sık sık veteriner kontrolünden geçmesi tavsiye edilir. Boxer köpekler, polis aktivitelerinde, bekçi köpeği, muhafız ve körler için rehber köpek olarak tercih edilirler. Bu köpeklerin sevimli ve canlı bir arkadaş olarak büyük değeri vardır. Hoşgörülü ve oyuncu bir köpek cinsidir ancak yabancılara karşı şüphecidir. Egzersizi sevdiklerinden, sık sık uzun yürüyüşlere ihtiyaç duyarlar. Cesareti, dayanıklı yapısı, zekâsı, yavrularına karşı duyduğu sempati, koruyucu ve kollayıcı özellikleri, çeviklik ve gücü bir araya getirmiş bir ırktır.

Boxer köpeklerin yüksekliği omuzdan yere kadar ortalama 53-64 cm, ağırlığı ise yaklaşık 30 kg civarındadır. Kısa, parlak ve yumuşak tüyleri kızıl veya kahverengi zemin üzerinde benekli veya çizgili olabilir. Ayak, göğüs ve kafa kısmında beyaz çizgiler bulunur. Burnunun ucundan, ağzının ve çenenin bitimine kadar siyah bir renge sahiptirler.

Boxer köpeklerin kökeni, ilk olarak bir Flaman dokumasında görülmüştür. Ancak bu resmin sanatçının hayal gücünden doğmuş olabileceği kabul edilir, çünkü boxer cinsi köpekler o dönemlerde henüz yoktu. Bu cinsin ilk defa 1850'de Münih'te Bullenbeisser Mastiff'i ile Bulldog'un çiftleştirilmesiyle meydana getirildiği bilinmektedir. Bu türün ilki ayı avlarında kullanılmış, ikincisi ise boğalarla dövüşmek amacıyla kullanılmıştır. Atalarındaki vahşi içgüdülerinin bu geçmişten kaynaklandığı tahmin edilir. İlk kez 19. yüzyılda Almanya'da üretilmiş olan boxer ırkı, bulldog ve mastiff kırmasıdır. 1950'lerin ortasında beğenilen ırklar arasında yer alsa da günümüzde eskisi kadar popüler değildir. Bütün bulldoglar gibi, modern boxer ırkının ataları köpek ve boğa dövüşleri için yetiştirilmişlerdi. 19. yüzyılda bu sporların yasa dışı hale gelmesiyle, Almanya'da polis köpeği olarak yetiştirilmeye devam edilmiştir. Bununla beraber zeki köpek yetiştiricileri, hayvanın vahşi özelliklerini bir ölçüde törpülemiş ve köpeğin görünüşünü az da olsa yumuşatmayı başarmışlardır. Bu cinsin vücut hatlarının ve karakterinin kusursuzluğu, 1896'da tamamlanmış ve aynı sene ilk boxer kulübü oluşturulmuştur. Köpeklerin temel kökenleri ve karakteristik özellikleri hemen hemen aynı olmakla birlikte, kendi içlerinde birkaç cinse ayrılırlar. Bu farklılık en belirgin olarak köpeklerin tüy renklerine göre belirlenir.

Boxer köpek ırkları yeterince egzersiz yaptırıldığında, apartman yaşamına bile uyum sağlayabilirler. Evde oldukça hareketli olan köpekler, bahçede bakılırsa daha mutlu olurlar. Ancak sıcak ve soğuğa karşı hassas olduklarından, bahçe köpeği olarak bakılmaları uygun olmaz.

Boxer köpeklerin kısa tüyleri olduğundan, bakımı son derece kolaydır. Tüylerinin haftalık olarak fırçalanması yeterli gelir. Cildin doğal yağını aldığı için, gerekmedikçe yıkanmamaları uygun olur. Son derece temiz oldukları söylenebilir. Mevsim değişimlerinde az da olsa tüy dökerler. Beslenmeleri diğer köpek ırklarında olduğu gibi, hazır mamalarla yapılmalıdır. Sindirim sistemini bozacak besinlere yer verilmemelidir. Ayrıca beslenme sırasında, bol miktarda su verilmesi gerekir.