Av köpekleri, çok eski çağlardan beri avlanmada insanlara yardımcı olmaktadır. İlk olarak Mısırlılar, ceylanların izini sürmek için tazıları kullanmışlardır. O zamanlardan günümüze kadar, benzersiz bir av köpeği olan Dachshund'dan kibar Vizsla'ya kadar birçok tür, avcılar için vazgeçilmez hale gelmiştir. Bu köpeklerin iz sürme kabiliyetlerinden faydalanan avcılar, genellikle avdan eli boş dönmezler.

Av köpeklerinde istenen özellikler oldukça çeşitlidir. Bu özellikler arasında köpeklerin boyutları, eğitimli olup olmadıkları, hedefe odaklanma yetenekleri, avlanma alanına uygunlukları ve avlarını bulup sahiplerine getirme yetenekleri gibi birçok faktör bulunmaktadır. Uzman avcılar tarafından en iyi olduğu düşünülen bazı av köpeklerini inceleyelim.

Dachshund, küçük boyutlarından dolayı hem av için hem de şehir yaşamına uygun bir köpektir. 13 ile 23 santimetre boyunda ve 7 ile 14 kilogram ağırlığında olan Dachshundlar, güçlü bacakları ile küçük av hayvanlarının izini sürmede ustadırlar. 17. yüzyılda Avrupa'da, dachs (Almanca'da porsuk anlamına gelir) tilki ve tavşan avlama esnasında kullanılmıştır. Dachshundların üç farklı çeşidi bulunmakta olup, bu türleri tüyleri ile ayırt etmek mümkündür. Boyutlarına ve güçlerine rağmen, genellikle cesaret ve inatçılık gibi önemli teriyer özellikleri gösterirler. Günümüzde birçok kişi bu hayvanları avcılık dışında amaçlar için beslese de, yapıları ve cesur doğaları gereği açık alanlar için çok uygundur.

Tilki Teriyeri, sevimli ve küçük olmasıyla diğer av köpeklerine göre bulunması en zor türlerden biridir. 30 ile 38 santimetre boyunda ve 7 ile 9 kilogram ağırlığında olan bu hayvanlar, özellikle tilki avlarında kullanılır. 17. yüzyılda İngiltere'de tilkilerin izlerini sürmek ve saklandıkları yerlerden çıkarmak amacıyla kullanılmıştır. Küçük vücutları ve uzun bacakları ile dar alanlardan kolaylıkla geçebilirler ve tilki avlarına uyum sağlarlar. 1984 yılında Amerikan Köpek Kulübü, bu hayvanları kısa ve uzun tüylü olarak sınıflandırmıştır. Bu iki tür arasındaki en belirgin fark tüyleridir.

Birçok araştırmacı, İspanyol Su Köpeği'nin Spanyel ve Portekiz Su Köpeği'nin genetik temeli olduğunu düşünmektedir. Oldukça zeki, çevik ve eğitime yatkındırlar. Sık tüyleri, İspanyol Su Köpeklerine avantaj sağlarken, çalılık alanlarda tüyler dolanabilir. Bu köpekler, yüzyıllar boyunca İspanya'nın Andalucia bölgesinde çoban köpeği olarak kullanılmışlardır. Ayrıca arama kurtarma, bomba ve uyuşturucu madde arama gibi görevlerde de kullanılmışlardır. Son yıllarda ise gösteri köpeği olarak ün kazanmışlardır. Birçok alanda kullanılabilmeleri, bu köpeklerin zeki, yetenekli ve uyumlu olduklarının kanıtıdır.

Küçük veya orta büyüklükte olabilen İngiliz Beagle'lar, iyi iz sürücülerdir ve avlanma sırasında kendilerine özgü teknikleri ile bilinirler. İngiliz Beagle'ların tavşan tazısı ve diğer İngiliz av köpeklerinin kırması olduğu varsayılmaktadır. Tavşan ve bıldırcın gibi hayvanların avında kullanılırlar. Doğal avcı içgüdüleri ve sınırsız enerjileri, onları çok iyi avcı yapar. İz sürmeye meyilli olan bu köpekler, genellikle inatçı yapıları gereği dikkatle ve sabırla eğitilmelidir.

İngiliz Springer Spaniel köpekleri, av köpeklerinde olması gereken birçok özelliğe sahiptir. Orta boylardaki bu köpekler, kuşları saklandıkları yerden bulup çıkarmada çok yeteneklidirler, bu nedenle kuş avlarında tercih edilirler. 18 ile 23 kilogram ağırlığında ve yaklaşık 50 santimetre boyunda olan bu köpekler, küçük cüsseleri ile av alanında cesaret göstermekte zorlanabilirler. Ancak güçlü bacakları ve yüksek enerji seviyeleri sayesinde uzun süreli avlara dayanabilirler. Üstte uzun ve altta kısa tüylerle iki katmanlı kalın kürkleri, zorlu hava şartlarına karşı dayanıklıdır. Avlanan kuşları ağızları ile nazikçe kavrayarak sahiplerine getirirler. Yetenekleri ve çok yönlü fonksiyonları ile birçok kişinin yakın dostu olabilmektedirler.

Av köpeklerini bu şekilde farklı özelliklerine göre sınıflandırabiliriz. Daha birçok farklı özelliklere sahip av köpekleri de mevcuttur.