Kangal köpekleri, Oğuz Türkleri tarafından yaklaşık 250 yıl önce Anadolu'ya getirilmiş bir çoban köpeği ırkıdır. Adını Sivas'ın ilçesi Kangal'dan alan bu köpekler, Anadolu'nun sert iklimine uyum sağlayabilmesi için melezlenmiştir. Oğuz Türkleri, bu köpekleri hayvan yetiştirdikleri için sürülerini ve yaşam alanlarını korumak amacıyla kullanmışlardır. Dünyada henüz köpek kulüpleri ve federasyonlar tarafından tam olarak tanınmasa da, safkan bir ırk olarak tanınması için çalışmalar devam etmektedir. Osmanlı döneminde, bu köpeklerin Yeniçeriler tarafından kullanıldığı bilinmektedir. Osmanlılar, ürettikleri köpeklere aslan anlamına gelen 'samson' ismini vermişlerdir.

Kangal köpeklerinin vücut yapısı aslanı andırır. Kuyruğu yukarıya doğru kalkık, kıvrımlı ve halka biçimindedir. Gövde renginden daha koyu olan kuyruğun kökü daha kalın, uçları ise daha incedir. Kuyruğun bu şekilde olması makbul özelliklerdendir. Yüz bölgesinin burundan alın bölgesine doğru biraz kara olması, ırkın belirleyici özelliklerinden biridir. Kafaları iri, alın bölgesi geniş, çene bölümü güçlü ve kalındır; dişleri ise iridir. Çenesi ve burnu orta uzunlukta olup, burun yapısı küt, kulakları üçgen ve büyüktür. Kulaklar baş bölgesine yapışık, sarkık ve rengi siyah dalgalıdır. Gözleri oval biçimde siyah ya da kahverengi olup, etrafı siyahtır. Boynu biraz eğik, kaslı ve kısa olup, baş bölgesine yakındır. Gövdesi kirli beyaz, gri ve kırçıllı açık kahverengi olabilir. Göğsü adaleli ve geniş olduğundan, rakiplerine karşı saldırılarda en önemli silahıdır. Kalçası küçük ve boynun yüksekliğindedir. Beli ince ve karın bölümü içeriye doğru çekiktir. Ön bacakları kalın ve kaslı olup, kendini savunma araçlarından biridir. Arka bacakları ise önlere göre biraz daha ince ve uzundur. Bu özelliği düşmanlarını yakalamakta faydalıdır. Ayakları iri, yere basan bölümü uzun, parmakları bombeli ve siyah renktedir. Ayakların tamamı ya da dizden üst tarafı gövde rengindedir. Ön ayakların dört parmağında kalın ve küt tırnaklar bulunur. Taban bölümünde bulunan beşinci parmak, tırnaksız ve topuk vazifesi görür. Bazı köpeklerde ayak pençesi üzerinde bir tırnak daha bulunur. Bu arka ayaklarda çift de olabilir. Vücudu sık ve kısa tüylerle kaplıdır. Renkleri boz renkten gri renge kadar değişir. Göğsünde beyaz bir madalyon vardır. Yüzünde Kangallara has ben ya da benler bulunur. Üst dudakta bulunan siyah leke de bu soya ait özelliklerden biridir. Bu köpekler bekçi köpeği olarak kullanılmak için uygundur. En belirgin özellikleri arasında, sahibine karşı duyduğu sadakat ve koruma içgüdüsü, onun bekçi köpeği olarak tercih edilmesine sebep olur. İyi bir dövüşçü olan köpekler, aile bireylerine ve çocuklara zarar vermezler.

Erkek Kangal köpekleri 45-70 kg arasında, 70-85 cm yüksekliğinde olurken, dişiler ise 40-60 kg ağırlığında ve 60-75 cm yüksekliğindedir. Senede iki kez kızgınlık dönemi geçirirler. Kızgınlığın 9. ile 13. günleri arasında çiftleşebilirler. Bu köpeklerin ergenlik dönemine gelmesi 15 ayda gerçekleşir. Gebelik süreleri ise 58-63 gün arasındadır. Dişiler ortalama olarak 5-9 adet yavru yaparlar. Doğum sonrası anneye ılık süt ile su verilmelidir. Yavruların doğumdan sonraki 6-12 saat içinde ağız sütünü içmeleri sağlanmalıdır. Bu, yavruları hastalıklardan koruyacak doğal bir aşı özelliğindedir. Yavrular annelerini emdikleri dönemde günde 3-4 kez beslenmelidir. Anne doğum sonrası yavruların üstünden 3 gün sadece beslenmek için kalkar.

Köpeklerin yavru olması halinde yağlı ve tatlı yiyecekler, sert ve kılçıklı besinler, baklagiller, süt, baharatlı ve salçalı besinler, ıspanak ve patlıcan gibi yiyecekler verilmemelidir. Bunun dışında kuru mamalar, pirinçle pişirilmiş sebze ve makarna, yağsız kıyma, tavuk eti, yumurta sarısı, kılçıksız balık verilebilir. Yetişkinlerin de bu şekilde beslenmesi uygundur. Köpeklerin her gün yürüyüşe çıkarılmaları gerekmektedir. Serin havalarda dışarıda barınabilirler. Özel bir kürk bakımı ihtiyaçları bulunmamaktadır. Haftada bir kez tımar yapılması uygundur.